W Łukasiewicz – IEL realizowany jest projekt dedykowany gospodarce cyrkularnej łopat morskich turbin wiatrowych. Projekt dedykowany jest odpadom kompozytowym, które do tej pory nie są recyklowane na szeroką skalę. Rozmiar tych odpadów, to skrzydła o długości od 30 do 130 m. Utylizacja w najlepszym wypadku prowadzona jest w mieszankach cementowych, grze przemiał łopaty stanowi wypełnienie i wzmocnienie, ale jednocześnie traci na wartości – wyroby cementowe/betonowe są zawsze tańsze niż pierwotny koszt łopaty.
Łukasiewicz – IEL prowadzi prace nad rozwojem gospodarki cyrkularnej, tj. opracowaniem recyklatu mechanicznego (metoda bez selekcji, bez chemii, bez zmiany właściwości kompozytu) i wykorzystania go jako surowca do wytwarzania produktów do energetyki wiatrowej, m.in. farby i pasty serwisowe lub wykończeniowe, profile na rewizje, zadaszenia, platformy, barierki w wieży i gondoli, profile turbin pionowych dla odbiorców indywidualnych (np. barki mieszkalne, statki transportowe i in).
Kompozyty wtórne, które nie spełnią wymagań morskiej energetyki wiatrowej, zostaną przekierowane do branż pokrewnych, np. szkutnictwa, lądowej energetyki wiatrowej, budownictwa – ponieważ recyklaty i wytworzone z nich kompozyty, w zależności od lepkości (i zawartości recyklatu) mogą być stosowane, jako:
– farby, lakiery
– pasty, kity, kleje
– posadzki wylewane
– profile odlewane i ciśnieniowe na platformy, deski, szalunki, kontenery, ławki i in.
Łukasiewicz – IEL uznając problem składowania łopat w glebie lub spalania z emisją toksyn – szeroko stosowane metody traktowania odpadu (przykładem są tzw. cmentarzyska łopat) jako wyjątkowo naganny i szkodliwy dla środowiska, dokłada starań nie tylko do opracowania metody recyklingu o niskiej szkodliwości dla środowiska, ale też rozpropagowania problemu, jak i własnego projektu. W tym kontekście Łukasiewicz – IEL jest członkiem Polish Circular Hotspot – partnerstwie organizowanym przez Instytutu INNOWO, w ramach którego poznaliśmy p. Joannę Wis-Bielewicz z Orsted, jak również prowadząc szerzej zakrojone rozmowy z międzynarodowymi jednostkami badawczymi, IEL został zaproszony do współtworzenia Research Centre for Environmental Friendly Energy organizowanego przez NORCE Norwegian Research Centre we współpracy z NTU Nottingham Trent University. Swoje działania szeroko promujemy też w samym Łukasiewiczu (Wyzwania, Platformy), w Polsce (targi, konferencje, publikacje) i międzynarodowo (konferencje).
Dotacja rMEW to drugi z projektów w ramach recyklingu dla energetyki wiatrowej. Pierwszy dedykowany był wstępnym próbom na łopatach lądowych (subwencja 2022), a jego wyniki potwierdziły tezy postawione na bazie własnych doświadczeń w technologii kompozytów i utwierdziły w słuszności prowadzenia prac w tej tematyce.
Metoda recyklingu i zagospodarowania surowca odpadowego jest nadrzędnym celem prac B+R w MEW dla Łukasiewicz – IEL. Nie jest to jednak działanie jednokierunkowe. Nabierając doświadczenia, widzimy, jak wiele nisz towarzyszy temu nurtowi. Zależy nam też na rozwoju młodych ludzi i wyspecjalizowaniu ich na wczesnych etapach kariery. Dlatego, włączając w aktywności badawcze Pracowników Łukasiewicz – IEL, tworzymy metody badawcze, metody kontroli jakości oceny aplikacyjności takich surowców i kompozytów wtórnych – metody mikroskopii w ramach projektu NCN oraz badań starzeniowych w ramach planowanej od jesieni pracy magisterskiej.
A oto materiały do badań, które otrzymaliśmy dzięki zaangażowaniu Orsted, z których wyprodukujemy mączkę recyklingową, stanowiącą cenny surowiec wtórny do produktów serwisu i wyposażenie kolejnych jednostek morskich farm wiatrowych.
